Dexter
สีหน้าเฉยเมยของตัวละครเอกที่เท้าคาง มองสบตาผู้ชม หากมองผิวเผินก็ดูเป็นผู้ชายท่าทางเฉยๆคนนึง หากแต่มือเท้าคางที่ซีดขาวนั้น เป็นมือของเขาจริงหรือ?
เด็กซ์เตอร์ เป็นเรื่องราวของฆาตกรบ้าเลือด(จริงๆ) ที่ถูกตำรวจเก็บมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก และถูกฝึกให้สะกดพฤติกรรมการฆ่า พร้อมทั้งนำความปราถนาที่จะฆ่าไปใช้ในการกำจัดอาชญากรที่สามารถรอดพ้นจากเงื้อมมือของกฏหมายไปได้
หลังจากที่ได้สูญเสียพ่อไป เด็กซ์เตอร์ และ เด็บ (น้องสาว ผู้ซึ่งเป็นลูกของตำรวจที่เก็บ เด็กซ์ มาเลี้ยง) ได้เข้าทำงานในกรมตำรวจไมอามี่ โดยเขาทำงานเป็น
ผู้เชี่ยวชาญในการวิเคราะห์การกระจายตัวของเลือด
เด็กซ์เตอร์ กับการวิเคราะห์การกระจายตัวของเลือด ซึ่งทำให้สามารถสันนิษฐานถึง อาวุธที่ใช้ วิธีการ จำลองการทำร้าย รวมไปถึงระบุการโจมตีที่ทำให้ถึงชีวิตได้
เด็กซ์เตอร์ เป็นซีรี่ย์ที่ดัดแปลงจากหนังสือ
http://img24.imageshack.us/img24/9854/amr1091mf1.jpg
เรื่อง: หรือว่าผมฆ่า (Darkly Dreaming Dextor)
ผู้แต่ง: เจฟฟ์ ลินเซย์
ผู้แปล: เอกชัย วังประภา
สำนักพิมพ์: แพรวสำนักพิมพ์
ราคา: 175 บาท
เรื่องย่อ (จากหลังปก)
เด็กซเตอร์ มอร์แกน ไม่ใช่ผู้ชายที่สาวๆอยากพากลับบ้านไปพบพ่อแม่ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนขี้เล่นและมีอารมณ์ขันแบบตลกร้าย ข้อเสียเดียวของเด็กซเตอร์ (ที่ว่าเขามี แนวโน้มจะเป็นฆาตกร) อาจทำให้ใครๆ หมดอารมณ์ แต่ดูที่หัวใจแล้วเขาเป็นสุภาพบุรุษสมบูรณ์แบบ คอยช่วยเหลือสนับสนุน เดบ น้องสาวบุญธรรมผู้เป็นตำรวจสาวแห่งไมอามี่ ในทุกทาง และสนใจแต่จะกำจัดคนที่สมควรจะโดนกำจัดทิ้ง เด็กซเตอร์จะเป็นคนหน้าตาดี แต่ก็ไม่สนใจ (และยังจะแปลกใจ) เมื่อมีสาวๆมาให้ความสนใจมากมาย
การดำิเนินชีวิตอันแสนจะเรียบง่ายเป็นระเบียบของเด็กซเตอร์ ต้องมาสะดุดกึกเมื่อฆาตกรต่อเนื่องรายหนึ่งโผล่ขึ้นมาในไมอามี่ เด็กซ์ออกจะทึ่งๆ และแอบดีใจ ที่ฆาตกรผู้นี้มีวิธีการทำงานคล้ายกับตัวเขา ถึงอย่างนั้น เขาก็อดรู้สึกไม่ได้ว่าผู้มาใหม่รายนี้ไม่เพียงเข้ามารุกล้ำถิ่นของเขาเท่านั้น แต่ยังจะเข้ามารุกล้ำชีวิตของเขาด้วย ...และแม้แต่ปีศาจร้ายผู้น่ารักอย่างเด็กซ์เตอร์ก็ยังตื่นเต้นกับความคิดที่ว่ิาจะได้มีเพื่อนกับเขาเสียที
ร่ายยาวมานาน คิดว่าคงรู้จัก เด็กซ์เตอร์ กันพอสังเขปแล้ว... เอาล่ะ เรามาดู Title Sequence กันดีกว่า... ว่าเป็นยังไง
Title Sequence
เป็นซีเควนซ์ที่นำกิจวัตรยามเช้ามาใช้ แต่ทุกพฤติกรรมของตัวละครเอก ถูกถ่ายทอดออกมาราวประหนึ่งฉากในการฆาตรกรรม การถ่ายภาพใช้การซูมแบบ
ECU ( Extreme Close up ) คือใช้การซูมแบบสุดๆ เจาะให้เห็นกันในระดับพื้นผิว ภาพที่เราเห็น จึงเหมือนกับการจำลองว่าผู้ชมอยู่ในอาการกลัวสุดขีด (เห็นนิดเดียว แต่รับรู้ได้ทั้งหมด ขนลุกซู่จนรู้ว่ามีรูขุมขนกี่เส้น)
Shot by Shot
เจ้ายุงร้าย ที่คอยสูบเลือดผู้อื่น ก็ไม่ต่างจากอาชญากรชั่ว
เด็กซ์เตอร์ จะบี้มันให้แบนเหมือนกับยุงนี่ (เด็กซ์เตอร์ จะเก็บเลือดของเหยื่อไว้บนกระจกใสของกล้องจุลทรรศน์ ลักษณะของเลือดที่บี้แบนนี้ช่างเหมือนกันจริงๆ)
ขึ้นอักษรชื่อเรื่อง ที่เขียนด้วยเลือด
การโกนหนวดเครา ที่ดูราวกับการเชือดคอ
เลื่อดที่ชุ่มโชกในเนื้อเยื่อ (ทิชชู่ - เนื้อเยื่อ)
เด็กซ์เตอร์ หั่นชิ้นเนื้อโยนลงกะทะ แน่นอน เนื้อนี้ตายแล้ว
เนื้อที่มีชีวิต ต่างจากเนื้อที่ตายแล้ว ก็ตรงที่มีหรือไม่มีเลือดมาหล่อเลี้ยง
เจ้าก้อนเนื้อที่มีชีวิต กัดกินเจ้าก้อนเนื้อที่ตายแล้ว เพื่อดำรงชีวิต
ความเปราะบางของชีวิต ก็ไม่ต่างอะไรกับเปลือกไข่ เกิดการกระทบกระทั่งเพียงเล็กน้อย ก็อาจจบชีวิตได้
สุดท้ายผู้อ่อนแอก็ถูกผู้ที่แข็งแรงกว่ากัดกิน ภาพไข่ดาวถูกฉีกเป็นชิ้นๆด้วยมีดและส้อม
บดเมล็ดกาแฟ เหมือนกับการป่นกระดูก ด้วยมือเพียงข้างเดียว
น้ำเปลือกส้มที่กระเซ็นซ่าน เหมือนร่างผู้เคราะห์ร้ายที่ถูกหั่นเฉือนจนเลือดสาด
นี่อาจจะเป็นวิธีทำความสะอาด เมื่อจัดการกับศพเรียบร้อยแล้ว
รัดคอเหยื่อจนแน่นิ่ง
หรือเอาถุงพลาสติกคลุมหัวให้เหยื่อขาดอากาศหายใจ สายตาเย็นชาบ่งบอกว่านี่คือกิจวัตรของฉันเอง
ตอนจบมีเสียง ติ๊ง เหมือนการปรุงแต่งทั้งหมดนี้เสร็จแล้ว พร้อมรับประทาน
เด็กซ์เตอร์พร้อมลุยแล้ว
ป.ล. ทั้งหมดทั้งมวลนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนบุคคล ผู้สร้างอาจไม่ได้ประสงค์จะสื่อออกมาดังที่ได้กล่าวไว้